De lijster
De (zang)lijster is een bruine lijster met een gevlekte buik. Ze is vooral bekend om haar rijke, luide zang en haar voorkeur voor slakken.
Hoe kan je een lijster herkennen?
- Egaal bruine bovenzijde
- Geelbruine borst en flank
- Wittere keel en buik, met opvallende zwarte pijlpuntvlekken
- Grootte: 20 - 22 cm
Hoe klinkt de lijster?
De zang van de lijster draagt ver en is zeer melodieus. Lijsters beginnen ruim voor zonsopgang te zingen, van vroeg in het voorjaar tot het begin van de zomer. De zangactiviteit piekt bij regenachtig weer. Zingen gebeurt steeds vanaf een verheven positie: daken, top van een boom, een schouw. Eens je de zang (her)kent, wordt het eenvoudig om een lijster te zien. Op de grond zijn lijsters veel schuwer dan merels.
Hoe lok je hem naar jouw tuin?
De lijster eet naast regenwormen ook insecten, duizendpoten en pissebedden. Slakken vormen een belangrijke voedselbron. Tegen het eind van de zomer maakt ook fruit deel uit van haar dieet. Ze foerageren steeds op de grond.
Koop voeding voor de lijster
Waar leeft hij?
De lijster is algemeen in bosrijke gebieden, parken en dichtbegroeide tuinen.
Hoe ziet zijn nest eruit?
De binnenkant van het nest is opmerkelijk. De lijster bekleedt het met een dun laagje leem waarop een binnenbekleding uit houtmolm wordt aangebracht. Voordat de houtmolm wordt aangebracht, wordt die met de snavel fijn gebeten en met speeksel of water doorweekt. Door met de borst op de geknede bestanddelen van de binnenlaag te duwen, brengt de lijster het lemen pleisterwerk op de vereiste dikte en wordt de diepe nestkom gepolijst. De lijster baadt zich tijdens de nestbouw geregeld in plasjes om de binnenlaag optimaal te kunnen gladstrijken. In plaats van leem wordt soms ook paardenmest gebruikt. De aanleg van de lemen binnenkant vereist droog weer. De voordelen van leembekleding: het nest is stevig en kan later opnieuw worden gebruikt; de leembekleding beperkt vermoedelijk het aantal nestparasieten.
Weetjes over de lijster
- Lijster eten graag huisjesslakken. Hoe, hoor ik je vragen? Vrij brutaal is het antwoord. De slakkenhuisjes worden met een stevige nekzwaai tegen een steen stuk gemept, zodat de slak uit haar huisje kan worden getrokken. Vaak wordt hiervoor eenzelfde steen gebruikt, waarrond dan vele stukgeslagen huisjes liggen (een lijstersmidse).
- De merel behoort tot de familie van de lijsters. De borst van de lijster is opvallender gespikkeld dan bij de vrouwtjesmerel. De zanglijster is iets kleiner van postuur met een kortere staart. Ook de bruine lichaamsonderdelen zijn algemeen bleker dan bij het merelvrouwtje. De snavel is vaalgrijs en de lijster heeft een blekere oogrand en wangstrepen.
- Ook het verschil tussen een lijster en een zanglijster, zit ‘m in de vlekken. De zanglijster heeft egaal bruine bovendelen en een lichte borst met pijlpuntige vlekken. Deze vlekken zijn een belangrijk verschil met de grote lijster, waarvan de vlekken ronder zijn. Zanglijsters beginnen al in januari uitbundig te zingen, vanaf een uitkijkpunt, de nok van het dak of in het topje van een boom.
