De (zang)lijster is een bruine lijster met een gevlekte buik. Ze is vooral bekend om haar rijke, luide zang en haar voorkeur voor slakken.
De zang van de lijster draagt ver en is zeer melodieus. Lijsters beginnen ruim voor zonsopgang te zingen, van vroeg in het voorjaar tot het begin van de zomer. De zangactiviteit piekt bij regenachtig weer. Zingen gebeurt steeds vanaf een verheven positie: daken, top van een boom, een schouw. Eens je de zang (her)kent, wordt het eenvoudig om een lijster te zien. Op de grond zijn lijsters veel schuwer dan merels.
De lijster eet naast regenwormen ook insecten, duizendpoten en pissebedden. Slakken vormen een belangrijke voedselbron. Tegen het eind van de zomer maakt ook fruit deel uit van haar dieet. Ze foerageren steeds op de grond.
Koop voeding voor de lijsterDe lijster is algemeen in bosrijke gebieden, parken en dichtbegroeide tuinen.
De binnenkant van het nest is opmerkelijk. De lijster bekleedt het met een dun laagje leem waarop een binnenbekleding uit houtmolm wordt aangebracht. Voordat de houtmolm wordt aangebracht, wordt die met de snavel fijn gebeten en met speeksel of water doorweekt. Door met de borst op de geknede bestanddelen van de binnenlaag te duwen, brengt de lijster het lemen pleisterwerk op de vereiste dikte en wordt de diepe nestkom gepolijst. De lijster baadt zich tijdens de nestbouw geregeld in plasjes om de binnenlaag optimaal te kunnen gladstrijken. In plaats van leem wordt soms ook paardenmest gebruikt. De aanleg van de lemen binnenkant vereist droog weer. De voordelen van leembekleding: het nest is stevig en kan later opnieuw worden gebruikt; de leembekleding beperkt vermoedelijk het aantal nestparasieten.
